Όου Γκουντ Λορντ. Μάι μπρέιν ιζ χέρτιγκ του. Δε πέιν, δε πέιν…
… Χαγκ ον, James Garry, γιου ρόουτ Ένσιεντ Γκρικ, νοτ Μόντερν. Οκέι. Λετ μι όφερ μάι ατέμτ.
I’m pretty sure Ancient Greek rendered [θ] as [s], e.g. the Laconian early lenition of /tʰ/. [ð] by analogy, and just as in French stereotype, would be [z], but Ancient Greek didn’t have a [z], and [dz] would be a poor equivalent. I’d stick with [d].
Νο [v] either. Hm.
And yes, I will have an Australian accent in my vowels. With a proud eta for æ.
This is my rendering of James’ para.
Δὲ πρόβλεμ ἲς δὰτ δὲ Ἤνσεντ Γρὶκ λάγγυαζ λὴξ μένι σαὺνζ δὰτ Ἴγγλις ἥς. Αἲ κὴντ ἴυεν ῥαὶτ μαὶ ωὒν νεὶμ πρόπερλι βικὼς δὲρ ἲς νωὺ λέτα υἳτς ῥεπρεσέντς [dʒ]. Αἲ στὶλ λαὶκ ἲτ δωὺ. Δὲ Γρὶκ σκρὶπτ ἲς οὐὰν ωὒ δὲ πρίτιεστ ἲν δὲ ὑέρλδ. Αἲ λοὺκ φόρυαρδ τοὺ ῥίδιγγ Νὶκ Νίκολας ἀτέμτ ἢτ δίς, ἢνδ σίιγγ ἲφ ἲτ ἥς μὼρ ωὒ ἀν Ὠστρείλιαν ἤξεντ τοὺ ἴτ.
And for added bonus, a transliteration back into IPA:
de próblem is dat de ɛ́ːnsent ɡrik láŋɡyadz lɛːks méni saundz dat íŋɡlis hɛ́ːs. ai kɛːnt íuen r̥ait mai ɔːun neːm próperli bikɔ̀ːs der is nɔːu léta hyits r̥epresénts [dʒ]. ai stil laik it dɔːu. de ɡrik skript is uàn ɔːu de prítiest in de hyérld. ai luk pʰóryard tu r̥ídiŋɡ nik níkolas atémt ɛːt dís, ɛːnd síiŋɡ ipʰ it hɛːs mɔːr ɔːu an ɔːstréːlian ɛ́ːksent tu it.